Pani Profesor zmarła 11 lutego 2022 roku. Była doktorem habilitowanym nauk humanistycznych. Przez kilka lat miałem zaszczyt pracować z Nią (biurko w biurko) w Instytucie Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego i dzięki temu docenić Jej pracowitość i dorobek naukowy.
Była anglistką z „krwi i kości”, wybitną znawczynią zagadnień glottodydaktycznych z zakresu lingwistyki stosowanej! Nie interesowały Ją żadne plotki czy „walka o stołki”, które zdarzają się na wszystkich uczelniach i miały miejsce wtedy również w naszym Instytucie (Jej prostolinijność z trudem się przebijała). Mimo tego doczekała się funkcji Dziekanki Wydziału Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego, którą pełniła (zbierając jak najlepsze opinie tzw. „środowiska”) w latach 2015-2020.
Co najmniej 3 książki, które napisała w języku polskim pozostaną „biblią” dla językoznawców, a przede wszystkim anglistów i nauczycieli tego języka, a mianowicie:
-„O rozwoju dydaktyki języków obcych, jako dyscypliny naukowej” (która ukazała się w roku 2014) oraz
– „Psycholingwistyczne podstawy j. obcych” (2007) i
– „Funkcje lingwistyki w procesach glottodydaktycznych” (1987).
Pierwsza z wymienionych książek ukazała się w Wydawnictwie UW, pozostałe w Państwowym Wydawnictwie Naukowym PWN.
Niezależnie od tego ma na swoim koncie wiele cennych publikacji w języku angielskim. (W każdej bibliotece naukowej na pewno się znajdują, więc nie muszę ich w tym krótkim, bardzo osobistym „pożegnaniu” wymieniać, natomiast ujawnię dyskusje, które między sobą toczyliśmy (w związku z planowanym wówczas przeze mnie przejściem do Wydziału Pedagogicznego Akademii Humanistycznej w Pułtusku na powstałą tam specjalność Dydaktyki Języków Obcych. Do tej pory problem powszechności nauczania języków obcych w Polsce nie jest do końca rozwiązanym zagadnieniem!
Dyskutowaliśmy zatem ze sobą przede wszystkim na tematy, których była wybitną znawczynią, a zwłaszcza o dydaktyce nauczania i jej podstawach naukowych oraz o akwizycji języka ojczystego i obcego. A przede wszystkim o związanej z tym zagadnieniem – teorią i praktyką komunikacji językowej.
Dziękując Pani Profesor (z którą nie byłem po imieniu) za te rozmowy, pragnę tym prywatnym pożegnaniem przypomnieć zaledwie fragment Jej znaczącego dorobku naukowego, któremu poświęciła całe swoje życie.
Doktoryzowała się w Lublinie na Uniwersytecie Marii Skłodowskiej – Curie, a habilitowała na Uniwersytecie Warszawskim, stając się jego profesorem, najpierw uczelnianym, a potem zwyczajnym.
Cześć Jej pamięci!
